woensdag 5 augustus 2015

Citymarketing en het failliet van spontane citytrips

Ik reis zelden in het hoogseizoen. Het is me te duur, te druk en vaak ook te warm. Mijn voorkeur gaat uit naar het voor- en naseizoen. Maar vrienden en kennissen die wel in het hoogseizoen reizen vertellen steeds vaker hetzelfde verhaal: hoe het ze niet lukt om een toeristische attractie te bezoeken zonder deze vooraf online geboekt te hebben. Is dit het failliet van de spontane citytrip?

foto: getyourguide.com
Zomaar wat voorbeelden van vrienden en kennissen:

Kennissen uit Nederland reisden in mei naar Rome en wilden het Vaticaan bezoeken. Het lukte ze niet, omdat ze geen zin hadden om ruim 3 uur in de rij te staan in de brandende zon. Ze wisten niet dat ze vooraf moesten boeken. 

Kennissen uit Zuid-Afrika reisden in juni voor het eerst naar Europa en bezochten daarbij Nederland, België en Frankrijk. Tijdens een bezoek aan Parijs lukte het ze niet om de Eiffeltoren, het Louvre en Versailles te bezoeken. Ze hadden geen idee dat het zo druk zou zijn en dat ze vooraf moesten boeken.

Vrienden bezochten in juli Barcelona voor een midweek. Een bezoek aan de Sagrada Familia lukte maar half. Ze hadden online een kaartje gekocht voor de kathedraal, maar het bleek dat ze nog een ander kaartje hadden moeten kopen om de torens te bezoeken. Ter plekke kon niets meer geregeld worden.
Tijdens dezelfde midweek wilden ze ook Parc Güell bezoeken. Dit kon met moeite ter plaatse geboekt worden, maar wel voor een 2 uur later op diezelfde dag. Dat betekende eerst 2 uur rondhangen in de omgeving van het park.

Is dit het nieuwe reizen: geen enkele ruimte meer voor spontane bezoekjes?

Steden als Rome, Parijs, Venetië en Barcelona staan hoog op de wensenlijst van bezoekers van over de hele wereld, maar is dit de schaduwzijde van hun succesvolle citymarketing? Is het resultaat nu dat inwoners van Barcelona klagen over (of zelfs 'demonstreren' tegen) de hoeveelheden toeristen en dat diezelfde bezoekers nauwelijks nog bij de highlights terecht kunnen, tenzij ze weken of maanden van tevoren hun reisschema hebben opgesteld en de nodige online boekingen hebben gemaakt. 

In hoeverre ben je dan als stad nog gastvrij? 

Het roept de vraag op wat enerzijds steden hier mee kunnen: ga je ontmoedigen of een quotum instellen? Of beter (en positiever wellicht) proberen te 'sturen' door bezoekers te motiveren om je stad in een andere periode van het jaar te bezoeken? Of ga je 'foute' toeristen proberen te weren. Meerdere Europese steden zijn op zoek naar antwoorden op deze vragen. En niet onbelangrijk: wat betekent dit alles voor je imago? Toeristen kunnen zich ook van je afkeren. 
En wat kunnen bezoekers hier mee? Ik las op Twitter een reactie van iemand die aangaf om deze reden dit soort topsteden helemaal niet meer te bezoeken en zich te richten op leuke kleinere steden. En een prachtig artikel van The Economist gaat in op de verschillende soorten toeristen. Tot dat 'foute soort' hoor je zelf natuurlijk nooit. Maar wellicht wordt het, volgens The Economist, toch tijd om "op zoek te gaan naar minder populaire locaties om te verpesten". Tsja....

Benieuwd hoe citymarketeers en eigenaren van toeristische attracties hier over denken...